دوستی آل‌سعود و آل‌صهیون
اسراییل و عربستان سعودی، مدت‌هاست به واسطه آمریکا روابط دوستانه‌ای با هم دارند.
به گزارش تهران نیوز ، آنچنان که به نظر میرسد روابط دوستانه اسراییل و عربستان سعودی مربوط به امروز یا روزهای گذشته مربوط نیست بلکه دو طرف هر چند به واسطه آمریکا اما از مدت زمان بسیار دوری با یکدیگر ارتباط داشته اند.
در بهار ۹۵ بود که روزنامه‌های اسرائیل بعد از انضمام دو جزیره تیران و
صنافیر به خاک عربستان، حواشی زیادی بر این موضوع زدند؛ اما روزنامه
هاآرتص به آرشیو خبرها مراجعه کرد و یادآور شد که در سال ۱۹۸۱ یک ناو جنگی
اسرائیل که در تنگه تیران دچار مشکل شد و به سوی آب‌های سعودی رفت با کمک
سعودی‌ها نجات یافت. به گفته این روزنامه اسراییلی، این موضوع تا مدت‌ها از
دید رسانه‌ها پنهان ماند تا اینکه افشا شد. عربستان در اصل با در اختیار
گرفتن حاکمیت دو جزیره صنافیر و تیران از مصر، پلی به سوی رژیم اسرائیل زد.
گفتنی است این ناو از نوع ساعر بود؛ یعنی از همان ناوچه‌هایی که سواحل لبنان را در جنگ ۲۰۰۶ هدف قرار می‌داد و حزب‌الله یکی از آنها را با موشک هدف قرار داد. کسی چه می‌داند؛ شاید همین ناو نجات یافته توسط سعودی به دست حزب‌الله غرق شد.
تمام دنیا از به ثمر نشستن مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ ( روسیه،
چین، انگلیس، آلمان، فرانسه و آمریکا) خوشحال شدند، زیرا نتایج حاصل از
این مذاکرات و حل‌وفصل کامل این موضوع و در نتیجه امضای توافقنامه نهایی،
نقشه اقتصادی، امنیتی و نظامی جهان را تحت تاثیر قرار می‌داد.
در این میان، دو یا چند کشور که از نتیجه مذاکرات متضرر بودند، تمام
توان مالی و سیاسی خود را برای مانع تراشی در این مذاکرات به کار گرفتند تا
این مذاکرات به بن‌بست برسد. تبدیل شدن ایران به یک قدرت برتر در منطقه
مورد مخالف عربستان و اسرائیل است و اجرای این سیاست متحدانه از سوی
عربستان و اسرائیل باعث نزدیکی این دو به همدیگر و قرار گرفتن در کنار
همدیگر شد.
آل سعود نیز مانند اسرائیل و آمریکا و همه اعضای ۵+۱ به‌خوبی
می‌دانند که ایران بمب نخواهد ساخت؛ به کشوری تجاوز نخواهد کرد و به دلیل
حرمت قطعی «از میان بردن حرث و نسل» حتی اگر بمب اتم داشته باشد نیز از آن
استفاده نمی‌کند.
جغرافیای سیاسی باعث ایجاد هم‌پیمانی عجیب و غریبی میان کشور‌ها
می‌شود. برای مثال انتظار می‌رود اسرائیل و عربستان هیچ گونه نقاط مشترکی
با همدیگر نداشته باشند، اسرائیل استعمارگر، دشمن قسم خورده اعراب و
مسلمانان است، در این میان رژیم عربستان سعودی بر سرزمین مادری اعراب و دو
پایتخت اسلامی مکه و مدینه حکومت می‌کند و این دو حتی روابط دیپلماتیک رسمی
نداشتند.
اما پایگاه اینترنتی صهیونیستی “گلوپس” از تغییرات فراوان به نفع “اسرائیل،” در محافل خاندان حاکم در عربستان خبر داد.
این پایگاه صهیونیستی با انتشار گزارشی دربارۀ گام‌های بلندتر عربستان
سعودی در چارچوب نزدیکی بیشتر به رژیم صهیونیستی، تأکید کرد: «گزارش هایی
که اخیرا از این کشور رسیده است نشان دهنده آن است کنار گذاشتن دشمنی با تل
آویو، بخشی از برنامه تغییرات گسترده در نظام عربستان است.»
در این گزارش آمده است: یک دیپلمات بازنشسته آمریکایی در دیداری از
عربستان سعودی، از تغییرات فراوانی به نفع “اسرائیل” در محافل خاندان حاکم
در این کشور خبر داد.
گلوپس با اشاره به روابط عربستان با رژیم صهیونیستی نوشت: «عربستانی
ها در حال حاضر به طور صریح اعلام می کنند “اسرائیل” را دشمن نمی‌دانند و
با وجود خواسته‌هایی که درباره ضرورت تحقق پیشرفت در قضیه فلسطین مطرح می
کنند، لحن مواضعشان درباره این موضوع در مقایسه با گذشته سردتر شده است.»
این پایگاه صهیونیست، به رسمیت شناخته شدن این رژیم از سوی عربستان و
برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله کویت و امارات را دستاورد سیاسی و
استراتژیک بزرگی برای تل آویو دانست و تأکید کرد: «نباید از هیچ تلاشی
برای اطلاع از امکان تحقق این موضوع دریغ کرد.»
گلوپس در گزارش خود نوشت: این تحول باعث تقویت روابط اسرائیل با مصر،
اردن، عربستان و سایر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس خواهد شد. از این رو،
میتوان انتظار داشت در آینده نزدیک، شاهد تحولاتی اساسی باشیم که زمینه‌ساز
تشکیل جبهه‌ای مشترک با عضویت “عربستان و اسرائیل” به عنوان عناصر اصلی
این جبهه، علیه ایران باشیم.
عربستان خط مشیء جدیدی برای خود و هم‌پیمانانش تعریف کرده است، این خط
مشیء “ایران هراسی و شیعه هراسی” نام دارد. بزرگترین مخالف منطقه‌ای جبهه
مقاومت همپای با صهیونیستها به مخالفت شدید با این جبهه و رأس آن جمهوری
اسلامی ایران می‌پردازد و از این هدف شوم خود کوتاه نمی‌آید. این اقدامات
عربستان نشان می‌دهد که این کشور ایران را بعنوان قدرت اصلی منطقه قبول
کرده است و سعی در کودتا برضد ایران در این منطقه دارد.
قطر و عربستان برای جلب دوستی اسرائیل با یکدیگر رقابت می‌کنند تا این
اشغالگران صهیونیست در منطقه، ارکان متزلزل سلطنت شیخ‌نشین‌های حاشیه خلیج
فارس را از باد بهار عربی محفوظ بدارند؛ چرا که اگر اسرائیل یک کلام به
آمریکا بگوید می‌تواند این رژیم‌ها را سرنگون کند و به همین خاطر است که
رژیم آل‌خلیفه نیز به مدد مشاوران صهیونیست انقلابیون بحرینی را سرکوب
می‌کند.
دلایل دشمنی اسرائیل با ایران
۱٫ جمهوری اسلامی ایران به عنوان راس محور مقاومت از تمام گروه‌ها و
جنبش‌های مقاومت فلسطین به طور کامل حمایت می‌کند و همین حمایت بود که موجب
شد مقاومت بر اسرائیل پیروز شده و بتواند در سال ۲۰۰۲ اسرائیل را از جنوب
لبنان بیرون کند و در سال ۲۰۰۶ نیز در لبنان شکست بزرگتری به آن وارد آورد،
به اضافه اینکه توانست از حملات پی در پی اسرائیل به غزه جلوگیری کند.
۲٫ حمایت ایران از سوریه تا جایی که در حالی که ۸۸ کشور و در صدر آنان
رژیم صهیونیستی در جنگ تروریستی علیه سوریه شرکت داشتند، این کشور توانست
به پشتیبانی حمایت مستشاری ایران در مقابله با این جنگ ایستادگی کرده و
پیروز شود و توطئه و رویای صهیونیستی برای نابودی سوریه و مقاومت را ناکام
بگذارد.
۳٫ رژیم صهیونیستی از برتری نظامی ایران هراس دارد، زیرا در این صورت
موجودیت خود را در خطر می‌بیند و این برتری عملا تحقق یافته به این معنی که
چنانچه اسرائیل به فکر حمله به ایران افتاده و جرأت این کار را به خود
بدهد، تهران قادر است آن را نابود کند.
۴٫ نگرانی شدید از جبهه شمالی و انتشار اخبار دستیابی حزب‌الله لبنان به موشک‌های بالستیک و دوربرد.
حمایت عربستان از اسرائیل
اسرائیل و عربستان با تسلط بر اماکن مقدس اسلامی و مسیحی به نابودی
آثار تاریخی و مقدس آن متوسل شده‌اند و جالب اینکه تمام تجاوزات مشترک
اسرائیل و عربستان مبتنی بر منافع مشترک بین دو رژیم وهابی و صهیونیستی
است، تا جایی که این اقدامات یادآور تاریخ آل‌سعود است، هنگامی که
عبدالعزیز اعطای فلسطین به یهودیان را به رسمیت شناخت.
عبدالعزیز در پاسخ به درخواست انگلیس مبنی بر اعطای فلسطین به یهودیان
گفت: « بله.. بی‌تردید.. اگر به رسمیت شناختن از سوی من از نظر شما اینقدر
اهمیت دارد، هزار بار اعطای وطن به یهودیان در فلسطین و غیر فلسطین را به
رسمیت می‌شناسم و این حق و حقیقت است..» وی سپس دست خود را به جیبش برده و
برگه کوچکی بیرون آورد و به دستخط خود نوشت: «من سلطان عبدالعزیز بن
عبدالرحمن الفیصل آل‌سعود در حضور پرسی کوکس نماینده انگلیس اعلام می‌دارم
که از نظر من هیچ مانعی برای اعطای فلسطین به یهودیان یا دیگران وجود ندارد
و این تا قیامت باقی خواهد ماند».
تمام این مشترکات بین عربستان و اسرائیل موجب شد روابط دو طرف علنی
شده و دیگر بر کسی پوشیده نماند به گونه‌ای که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر
رژیم اسرائیل گفت: تل‌آویو و ریاض از هرگونه توافق اتمی با ایران متضرر
می‌شوند و تشدید تحریم‌ها علیه ایران و محرومیت از استفاده از انرژی اتمی
را خواستار هستند.
از سال ۲۰۰۶ و جنگ ۳۳ روزه به بعد اسرائیل و عربستان سعودی عملا به
متحدان نزدیکی تبدیل شده‌اند و روابط آنها استحکام بیشتری پیدا کرده است.
پس از سقوط رژیم صدام با روی کار آمدن حکومت شیعه در عراق، با وجودی که
آمریکا در این کشور جای پا داشت اما دولت جدید در راستای اهداف اسرائیل قدم
برنداشته و هم‌پیمان محور مقاومت و در راس آن ایران از آب درآمد. به این
ترتیب به تدریج تمامی دشمنان قدرتمند اسرائیل در خاورمیانه یعنی ایران، حزب
الله و عراق را شیعیان تشکیل دادند و همین امر یکی از دلایل اصلی نزدیکی
عربستان سعودی معتقد به وهابیت و اسرائیل شد.
ولید بن طلال شاهزاده میلیاردر سعودی طی اظهارات جنجالی گفت: عربستان
باید برای مقابله با تهدید ایران، با اسرائیل توافق حمایت متقابل امضا کند.
بحران کنونی در خارومیانه برای عربستان مسأله مرگ و زندگی است و من
می‌دانم که ایرانی‌ها قصد دارند با برگه برنده‌ای به نام فلسطین، نظام
عربستان را خلع کنند، درنتیجه عربستان و اسرائیل باید از طریق تقویت روابط و
تشکیل جبهه یکپارچه آنان را رسوا کنند، تا مانع ایران شوند. من در کنار
ملت یهود و اهداف دموکراتیک آن در مقابله با آغاز انتفاضه سوم فلسطین
ایستاده‌ام، و همه تلاش خود را برای شکست هر ابتکار شوم عربی در خصوص محکوم
کردن تل‌آویو به کار می‌گیرم؛ زیرا به نظر من توافق عربی – اسرائیلی و
دوستی آینده بین آنها برای مقابله با ایران بسیار ضروری است.
عربستان منافع آمریکا و اسرائیل را بر منافع خود ترجیح می‌دهد
از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران عربستان هیچ فرصتی را برای ضربه
زدن به جمهوری اسلامی ایران و در درجه نخست حفظ منافع آمریکا و رژیم
صهیونیستی سپس حفظ منابع خود از دست نداده است. در همین ارتباط عربستان در
جریان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در زمان صدام، هزینه مالی این جنگ را
تامین کرد و علاوه بر این؛ با حمایت همه جانبه از طالبان داعش در همسایگی
ایران تلاش کرد این گروه های تروریستی را به دغدغه و مشکلی برای ایران
تبدیل کند.
جدیدترین جنگ خونین غیر مستقیم عربستان علیه ایران، شرکت در جنگ علیه
متحد راهبردی ایران یعنی سوریه و مقاومت بود، تا جایی که ریاض تمام توان
نظامی، مالی، اطلاعاتی و رسانه‌ای خود را در این جنگ به کار گرفت؛ زیرا
جرأت حمله مستقیم به ایران را نداشت، آن هم در شرایطی که در طول ۳۶ سال که
از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران گذشته است، ایران همواره دست دوستی خود
را به سمت عربستان دراز کرد، اما سران سعودی در تمام این مدت با دخالت
صهیونیستها، دشمنی و سیاست تحریک و توطئه را علیه ایران در پیش گرفتند.
علاوه بر این، در طول ۵ سال جنگ گسترده و جهانی علیه سوریه، عربستان
به همراه قطر و ترکیه در صف مقدم حمایت مالی و نظامی و نیز رسانه‌ای علیه
دمشق قرار داشت و تحریک طایفه‌ای و مذهبی را علیه آن هدایت و رهبری می‌کرد.
از این گذشته، گروه‌های سیاسی و مذهبی مرتبط با عربستان جنگ تروریستی ۱۰
ساله را علیه ملت عراق به راه انداختند.
سرکوب انقلاب مردمی و مسالمت آمیز مردم بحرین به دست نیروهای متجاوز
عربستان و حمله وحشیانه به مردم یمن و حمایت از القاعده و گروه‌های وهابی و
ترویستی از دیگر اقداماتی است که عربستان در پرونده خود دارد. عربستان
کارهای ناتمام رژیم صهیونیستی را به عهده گرفته و هر روز به این رژیم غاصب
شبیه تر و حتی بدتر از آن می شود.
آخرین شاهکار سعودی‌ها بر ضد ملت ایران حضور سیست‌مداران آنها در جشن‌های منافقین به مظور حمایت از آنهاست
همسویی عربستان و رژیم صهیونیستی در تحولات سوریه
وهابیت تکفیری شاخه شبه نظامی بنیادگرا از اسلام سنی است که عقاید
بسیار مشابهی با سلفی‌های القاعده و داعش دارد. از یک سو آل‌سعود گروه‌های
تکفیری القاعده و داعش را در جنگ برای براندازی نظام بشار اسد، از ابعاد
مالی و نظامی تجهیز کرده، و از سوی دیگر نیروی هوایی اسرائیل شهرهای سوریه
را به نفع داعش بمباران می‌کند و حتی برای تروریست‌ها خدمات پزشکی فراهم
آورده است. مسئولین اسرائیل حتی ارجحیت داعش به اسرائیل را در سخنان خود
نیز عنوان کرده‌اند.
مبنای تاسیس حکومت آل سعود بر توافق محمد بن سعود و شیخ محمد بن
عبدالوهاب (بنیانگذار وهابیت) است. بدین معنا که آل‌سعود حکومت را به دست
گیرد و وهابیت از آن حمایت کند و در طرف مقابل وهابیت مورد حمایت و تایید
آل‌سعود قرار گیرد. بر این اساس از ابتدای تاریخ تشکیل حکومت آل‌سعود تا
کنون جریان‌ها و اشخاص تکفیری در حکومت عربستان نفوذ فراوانی یافته‌اند و
از حمایت های مالی در سطح بسیار وسیعی برخوردارند. تفکر وهابی، شیعه را
رافضی و دشمن اصلی خود می‌داند و هرکس را که هفت شیعی بکشد مستوجب بهشت
می‌داند.
تعصب تکفیری عربستان سعودی نسبت به شیعیان دلایل اقتصادی نیز دارد،
چرا که اکثریت قریب به اتفاق ثروت‌های نفتی عربستان سعودی در بخش‌هایی از
این کشور قرار گرفته که اقلیت مظلوم شیعه در آن زندگی می‌کنند. بدترین
کابوس عربستان سعودی، به حرکت درآمدن جنبش مقاومت شیعیان عربستان و در پی
آن محروم کردن وهابی‌ها از نفت است. میتوان گفت یکی از دلایل اصلی اعدام
کردن شیخ نمر، روحانی برجسته و محبوب شیعیان در این کشور همین امر بوده
است.
حقیقت این است که اکثریت منابع سوخت فسیلی منطقه خلیج فارس در مناطق
شیعه نشین قرار گرفته است. برای مثال در بحرین دولت اقلیت سنی بر اکثریت
شیعیان حکومت کرده و منابع نفتی وسیعی را در دست دارد و عربستان سعودی برای
از دست ندادن این منابع نفتی، با کمک رسانی به رژیم کنونی در سرکوب
انقلابیون کمک‌رسانی کرده بود. در یمن نیز آل‌سعود با بمباران پیوسته مردم
فقیر این کشور سعی دارد تا عروسک خیمه شب بازی دیکتاتور خودش را در این
کشور روی کار آورد و اسرائیل نیز حمایت خود را در این جنگ ارائه داد.
متحدان اسرائیل و آل‌سعود هر دو مخالفان قرارداد هسته‌ای ایران نیز هستند.
عربستان سعودی به نیابت از رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند تا توجه و
افکار عمومی را به ایران جلب کرده تا در این بین بتواند سرپوشی برای فجایع
انسانی که رژیم صهیونیستی در فلسطین به بار می آورد بگذارد تا کشتار مردم
فلسطین به دست رژیم صهیونیستی به فراموشی سپرده شود. یقینا عربستان در جنگ
سرد علیه ایران در تلاش است تا با فریب دادن کشورهای عربی ایران را به
عنوان دشمن اول اعراب معرفی کرده و آنها را وادار به جبهه‌گیری در برابر
ایران کند تا در این هیاهو اسرائیل در حاشیه امنی قرار بگیرد و بر این
واقعیت که اسرائیل در حقیقت به عنوان بزرگترین دشمن اعراب است سرپوش گذاشته
شود؛ لذا عربستان سعودی سعی می‌کند اعراب را علیه ایران تهییج نماید و
حاشیه امنی برای رژیم صهیونیستی به وجود آورد.
جنگ‌های نیابتی که آل‌سعود به راه انداخت
عربستان که جرات جنگ مستقیم با ایران را ندارد به وسیله تسلیح و حمایت
مالی داعش به جنگ نیابتی با ایران در سوریه پرداخت تا یکی از محورهای اصلی
جبهه مقاومت در منطقه را ساقط کند. جنگ با شیعیان حوثی در یمن باز هم به
وسیله داعش از دیگر جنایات آل سعود در منطقه علیه شیعیان مظلوم است. از ان
جا که شنیده‌ها حاکی از آن است که پادشاه کنونی عربستان ملک سلمان گرایشات
بیشتری نسبت به ملک عبدالله به گروه‌های تکفیری دارد، حمایت عربستان از این
گروه ها بیشتر خواهد شد.
اتحاد آل سعود و صهیونیستها، یک جریان تازه نیست
اتحاد میان آل‌سعود و اسرائیل یک جریان تازه نیست، دلایل نزدیکی دو
حکومت ورای شرایط استراتژیک تصادفی است و به دلیل شباهت‌های بنیادین آنها
می‌باشد. هر دوی آنها از زمان روی کار آمدن، عاملین استعمارگران غرب در
خاورمیانه بوده‌اند و هر دوی آنها بی‌اندازه برای اهداف تجاوزگرانه غرب
مفید و ارزشمند بوده‌اند، زیرا هر دوی آنها ایدئولوژی‌های خصمانه و
متعصبانه و کشورگشایانه دارند که در عربستان سعودی مجاهدان وهابی و در
اسرائیل شبه نظامیان صهیونیست این وظیفه را به عهده دارند.
دلیل اصلی جنگ‌های نیابتی در عراق، سوریه و یمن مخالفت با تفکر ایران است و در راستای حمایت کورکورانه از اسرائیل است. عربستان به شدت از شیوع تفکر ایرانی در منطقه می‌هراسد.
جنگلی از موشک در تونل‌ها
جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌منظور تبیین توانمندی‌های نیروی مسلح در گفتگوی ویژه خبری امشب شبکه دو سیما حضور یافت.
به گزارش تهران نیوز ، به نقل از فارس؛ سردار “حسین سلامی” جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که به منظور تبیین توانمندی های نیروی مسلح در گفتگوی ویژه خبری امشب شبکه دو سیما حضور یافته بود گفت: دفاع مقدس یکی از پدیده های شگرف و جز استثنایی‌ترین واقعیت های تاریخ بشر است و شاید بعد از واقعه عظیم عاشورا، صحنه ای به شگفت انگیزی دوران دفاع مقدس وجود نداشته باشد به دلیل آنکه این نابرابر ترین جنگ تاریخ بین یک کشور و یک ائتلاف جهانی بود.
وی ادامه داد: تصور جهانی این بود، کشوری که نظام سیاسی خود را تازه تغییر داده و فاقد یک نظام دفاعی کارآمد است قادر نیست از هویت و تمامیت ارضی خود دفاع کند و اساسا این فرض که نظام نو پای اسلامی ایران نمی تواند در یک جنگ بزرگ خارجی از موجودیت خود دفاع کند منطق تهاجم عراق با پشتوانه قدرت های منطقه ای و جهانی را علیه ما شکل داد.
اولین سیلی را نیروی زمینی به صدامیان زد
به گزارش حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛
به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی نیروی زمینی ارتش به مناسبت آغاز هفته دفاع
مقدس و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای گرانقدر دوران دفاع مقدس و روز تکریم
سربازان غیور، مراسم معنوی و پر فیض زیارت عاشورای حسینی (ع) به همت
عقیدتی سیاسی ستاد نزاجا با حضور امیر سرتیپ احمدرضا پوردستان، فرماندهان،
مسئولین، کارکنان پایور و وظیفه در جوار مرقد مطهر و پاک شهدای گمنام ستاد
نیروی زمینی برگزار شد.
در
این مراسم امیر سرتیپ احمدرضا پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش در جمع
فرماندهان و کارکنان گفت: دشمن در صدد این است که خود را به ما نزدیک کند
تا ضربه ای را به این مملکت وارد کند ما باید دور اندیش و مراقب باشیم و به
هیچ عنوان نباید به دشمن خوش بینانه بنگریم چرا که دشمنان نظام مقدس
جمهوری اسلامی ایران هیچ وقت از در دوستی و صداقت پا به میدان نگذاشته اند .
"نیروی هوایی"؛ اقتداری به وسعت انقلاب اسلامی + تصاویر
نیروی هوایی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 نگاه رو به جلویی را برای پیشرفت کشور در خود به وجود آورد که تا امروز این روند ادامه دارد. به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ "نیروی هوایی" ارتش جمهوری اسلامی ایران یکی از ارکان اصلی دفاعی کشور بوده که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 نگاه رو به جلویی را برای پیشرفت کشور در خود به وجود آورد که تا امروز این روند ادامه دارد.
** نیروی هوایی در زمان سلطنت پهلوی
"
نیروی‌هوایی " ارتش ایران کار خود را از زمان سلطنت پهلوی آغاز کرد و در
آن زمان با خرید چندین فروند هواپیما از کشورهای غریی اولین ناوگان هوایی
خود را تشکیل داد. در آن زمان نیروها برای آموزش خلبانی و تعمیر و نگهداری
به خارج کشور اعزام می‌شدند و بعد از پایان دوره آموزشی به ایران
بازمی‌گشتند؛ ولی با این وجود و داشتن نیروهای متخصص در زمینه تعمیر و
نگهداری و خلبانان آموزش دیده باز هم ایران برای انجام ماموریت‌های خود از
نیروهای خارجی استفاده می‌کرد و هیچ وقت از توان داخلی استفاده نکرد.
در
زمان "محمدرضا پهلوی" با داشتن نیروهای متخصص در تمام زمینه‌ها، "
نیروی‌هوایی " به نیروهای خارجی وابسته بود. در زمان سلطنت شاه دوم پهلوی
ایران چند فروند هواپیما جنگی مانند " F14 تامکت "، " F4 " و " F5 " و
جنگنده " نورتروپ " از کشورهای غربی خریداری کرد و کارهای تعمیر و " اورهال
" آنها را نیز به " مستشاران " غربی سپرد.
در
سال 1341 شاه پهلوی با خرید چند فروند " بالگرد کبری " و اعزام 10 نفر
برای آموزش در این زمینه اولین یگان " هوانیروز " را تشکیل داد. در دوره
پهلوی بیشتر دلارهای نفتی ایران برای خرید تجهیزات نظامی صرف می‌شد و این
در حالی بود که در زمان محمدرضا پهلوی هیچ تلاشی برای رسیدن به خودکفایی در
زمینه نظامی صورت نگرفت.
** " نیروی‌هوایی " بعد از پیروزی " انقلاب اسلامی "
بعد
از پیروزی " انقلاب اسلامی " در سال 1357 و پیوستن یگان‌های ارتش به خصوص "
نیروی‌هوایی " به مردم که به رهبری " امام راحل (ره) " این انقلاب را به
ثمر رسانده بودند، " مستشاران " خارجی که تا آن روز به چپاول ایران پرداخته
بودند؛ زمانی که منافع خود را در خطر دیدند از کشور فرار کردند و در هنگام
خروج خود از کشور میزان زیادی از قطعات اساسی جنگنده‌ها که برای پرواز
لازم بود را از جنگنده‌ها جدا کرده و متاسفانه توانستند بخشی از این قطعات
را با خود از ایران خارج کنند، ولی با تیزهوشی ماموران در فرودگاه‌ها بخش
زیادی از این قطعات به کشور بازگردانده شد.
کشورهای
ابرقدرت که فکر می‌کردند با این کار توانسته‌اند توان نظامی ایران را در
هوا با مشکل مواجه کنند و با این خیال واهی که می‌توانند با این کار "
انقلاب اسلامی " را شکست دهند توسط دولت بعث عراق دست به حمله علیه ایران
زدند و " جنگ تحمیلی " را آغاز کردند؛ ولی جوانان غیور و انقلابی "
نیروی‌هوایی " در آن زمان با وجود همه تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی و نظامی
کار بزرگی را انجام دادند و جنگنده‌ها را " اورهال " (تعمیر اساسی قطعات
هواپیما) کردند. این جوانان توانستند با باز کردن قطعات هواپیماها و نصب آن
قطعات روی جنگنده‌های پیشرفته ولی زمین گیر شده آنها را آماده پرواز کنند
و همین امر باعث شد تا تیزپروازان " نیروی‌هوایی " بتوانند در همان روزهای
آغازین " جنگ تحمیلی " ضربه سختی به دشمن متجاوز بزنند.
** شرایط " نیروی‌هوایی " بعد از پایان " جنگ تحمیلی "
بعد
از پایان " جنگ تحمیلی " و پذیرش آتش‌بس از سوی دو کشور، جوانان غیور "
نیروی‌هوایی " ارتش " جمهوری اسلامی ایران " دست از تلاش برنداشتند و روز
به روز از دستاوردهای عظیم خود پرده برمی‌داشتند. اولین گام آنها " اورهال
" جنگنده‌ها بود که در زمان " جنگ تحمیلی " نیز این کار را انجام
می‌دادند؛ ولی این بار به جای جایگزین کردن قطعات از یک جنگنده به جنگنده
دیگر کار طراحی و ساخت قطعات را انجام دادند و آنها را بر روی جنگنده‌های
زمین گیر شده نصب کردند و این جنگنده‌ها را وارد خط پروازی نمودند.
** ورود ایران به باشگاه طراحی و تولید جنگنده
در
گام دوم نیروهای متخصص و متعهد به انقلاب کار طراحی جنگنده‌ها را صورت
دادند. طراحی جنگنده از فن‌آوری‌های خاص و فوق‌پیشرفته‌ای است که فقط در
اختیار چند کشور قدرتمند قرار دارد و " جمهوری اسلامی ایران " نیز که خود
را در حال توسعه و پیشرفت می‌دید و همچنین به دلیل موقعیت ایران در منطقه
پرتلاطم و ژئواستراتژیک غرب آسیا، کار طراحی و ساخت انواع هواپیماها اعم از
مسافربری، نظامی، پهبادها و بالگردها از سال 1370 در دستور کار "
نیروی‌هوایی " و " هوانیروز " ارتش ایران قرار گرفت و این یگان توانست در
کمال ناباوری کشورهای غربی و با وجود همه تحریم‌های اقتصادی، نظامی، علمی و
تکنولوژیکی که از زمان " جنگ تحمیلی " برای ایران وضع شده بود، انواع
بالگرد و جنگنده‌های ایرانی را بسازد و هر چند سال یکبار نیز یا نمونه
پیشرفت یافته آنها را به نمایش بگذارد و یا نمونه جدید و پشرفته‌ای را
رونمایی کند.
**جنگنده " صاعقه "
"صاعقه"
نام یکی از جنگده‌های ایرانی است که کار طراحی آن از سال 1377 در دانشگاه
شهید ستاری آغاز شد و در سال 1383 با حضور مقام معظم رهبری از آن رونمایی
گردید که در این مراسم معظم له خطاب به خلبانان نیروی هوایی فرمودند: این
موفقیت، نتیجه تلاش بی‌وقفه و ایمان پایدار جوانان دانشمند این کشور است.
در سال 1388 اولین اسکادران تخصصی این جنگنده در پایگاه شکاری " تبریز "
تشکیل شد و این جنگنده برای نبردهای نزدیک هوایی، پشتیبانی هوایی و
پشتیبانی نیروهای سطحی کاربرد دارد و یک جنگنده چند منظوره است.
طول
جنگنده " صاعقه " حدود 47 متر؛ پهنای بال این جنگنده بیش از 8 متر؛ ارتفاع
بیش از 4 متر؛ وزن خالی آن حدود 8 هزار کیلوگرم و وزن بارگیری شده بین 15
هزار تا 18 هزار کیلوگرم و سرعت این جنگنده بیش از 2 ماخ ( بیش از 2400
کیلومتر بر ساعت )؛ شعاع عملیاتی حدود 300 مایل دریایی؛ سقف پروازی بیش از
55 هزار متر است. جنگنده " صاعقه " قابلیت حمل انواع موشک‌های " هوا به هوا
"؛ " هوا به سطح " و " انواع بمب‌ها " را دارد. رادار کنترل آتش آن از نوع
" Phazotron-NIIR N019 " بوده و رادار " N019 " ساخت " فازاترون " که به
نام " Baaz " نیز شناخته می‌شود، قادر بوده 10 هدف هوایی را در حالت رهگیری
به‌هنگام جستجو (TWS) از فاصلهء حدود 80 کیلومتری مورد شناسایی قرار دهد و
هم‌زمان به دو هدف شلیک کند؛ توان این رادار، برابر رادار " RDM " ساخت "
تامسون سی اس اف " مورد استفاده در " Mirage-2000H " ارزیابی شده است. خطای
بسیار پایین در شلیک و نیز شتاب لحظه‌ای و سریع از دیگر ویژگی‌های این جت
جنگی محسوب می‌شود.
** جنگنده "آذرخش"
جنگنده
" آذرخش " اولین نمونه ساخته شده ایرانی است می‌باشد که در اختیار "
نیروی‌هوایی " قرار گرفت. در بهار سال 1376 سرتیپ " ناصر آراسته " جانشین
رئیس ستاد مشترک ارتش خبر طراحی و ساخت اولین جنگنده تمام ایرانی را اعلام
کرد. دلیل طراحی و ساخت " آذرخش " در آن زمان؛ بیشتر نمایش توانایی "
مهندسی معکوس " ایران بود تا توان عملیاتی آن چون این هواپیما نمونه "
مهندسی معکوس " شده جنگنده " F5 " است. در شهریور 1376 سرتیپ " آراسته "
خبر تولید انبوه اولین جنگنده-بمب‌افکن تماما ایرانی را در آینده نزدیک
اعلام کرد و در سال 1377 نیز سرتیپ " بقایی " فرمانده وقت " نیروی‌هوایی "
ساخت جنگنده " اذرخش " را از دستاوردهای مهم این نیرو دانست.
جنگنده
" آذرخش " یک جنگنده تهاجمی بوده و بیشترین کاربری آن در نبردهای هوایی و
پشتیبانی هوایی است ولی قابلیت هدف قرار دادن سطح را نیز دارد و می‌تواند
موشک‌های " هوا به سطح " را نیز شلیک کند. " آذرخش " مانند " F5 " یک سکان
عمودی دارد ولی ارتقای آن باعث شده تا میزان مانورپذیری این هواپیما افزایش
یابد. ابعاد جنگنده " آذرخش " 10 تا 15 درصد بزرگتر از نمونه " F5 " است و
طول دماغه آن چند سانتی‌متر بزرگتر شده تا با رادار ایرانی آن که جایگزین
رادار " F5 " شده مطابقت داشته باشد. در ساخت راداری ایرانی که در این
جنگنده نصب شده از فن‌آوری رادار روسی " KOPJO " استفاده شده است. وزن این
جنگنده در حالت عادی حدود ۸ هزار کیلوگرم و در حالت بارگیری شده بین ۱۵ تا
۱۸ هزار کیلوگرم است و می‌تواند ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ کیلوگرم مهمات با خود حمل کند
و حداکثر سرعت آن بیش از 1.5 ماخ میرسد.
** جنگنده "شفق"
جنگنده
" شفق " یک جنگنده فوق‌پیشرفته طراحی شده کاملا ایرانی می‌باشد که طراحی
آن در دانشگاه " مالک اشتر " صورت گرفت و نمونه ماکتی آن در ابعاد واقعی
توسط همین دانشگاه ساخته و رونمایی شد. این جنگنده یک هواپیمای فوق‌سبک و
رادار گریز بوده که هم کاربری آموزشی و هم برای انجام عملیات هوا به سطح
طراحی شده است. اولین معرفی " شفق " در سال 2002 میلادی و در نمایشگاه
صنایع هوایی ایران صورت گرفت.
جنگنده
" شفق " قرار بود در 3 نمونه تولید شود؛ نمونه اول با کاربری آموزشی و به
صورت دو نفره؛ نمونه دوم به صورت دو نفره تهاجمی و نمونه سوم به صورت تک
نفره تهاجمی که به دلیل اعمال تحریم‌ها این پروژه متوقف شد. طول و پهنای
این جنگنده بیش از 10 متر؛ ارتفاع آن بیش از 4 متر؛ وزن خالی آن بیش از 4
هزار کیلوگرم؛ بیشینه آن حدود 7 هزار کیلوگرم؛ سرعت بیشینه آن حدود 2.5
ماخ؛ سرعت پیمایش حدود 1 ماخ؛ سقف پروازی جنگنده بیش از 16 هزار متر و نرخ
اوج‌گیری " شفق " بیش از 100 متر بر ثانیه است. این جنگنده قابلیت حمل
تعداد 7 موشک را دارد که یک موشک در زیر بدنه نصب می‌شود و در زیر هر بال
آن 3 موشک قرار می‌گیرد.
** جنگنده "قاهر 313"
"
قاهر 313 " نام اولین جنگنده رادار گریز و تک‌سرنشین ایرانی است که در 14
بهمن 1391 توسط " محمود احمدی‌نژاد " از آن رونمایی به عمل آمد. این جنگنده
دارای سطح مقطع راداری بسیار کم بوده و با تجهیزات پیشرفته ساخته شده و به
سامانه‌های " الکترواویونیک " ( سیستم‌های ناوبری ) مجهز می‌باشد. " قاهر
313 " قادر به حمل تسلیحات پیشرفتهٔ بومی بوده و از قدرت تهاجمی بالایی
برخوردار است. از ویژگی‌های این جنگنده میتوان به قابلیت نشست و پرواز بر
روی باندهای با طول کم، توانایی انجام عملیات پروازی در ارتفاع پست و تعمیر
و نگهداری آسان و سریع نام برد. معنی نام این جنگنده برگرفته از دو عبارت؛
" قاهر " به معنای " چیره‌شونده " و ۳۱۳ برگرفته از ۳۱۳ یار برگزیده "
امام مهدی "، امام دوازدهم شیعیان است.
جنگنده
" قاهر313 " یک جنگنده برای درگیر‌های با هداف زمینی است و قابلیت خوبی در
نیرد " هوا به سطح " دارد ولی این جنگنده می‌تواند با حمل موشک‌های " هوا
به هوا " وارد نبردهای هوایی هم بشود. این جنگنده قادر است دو " بمب 2000
پوندی " را حمل کند و در کنار آن هم می‌تواند موشک " هوا به سطح " داشته
باشد و برای درگیری‌های هوایی نیز قابلیت حمل 6 موشک " هوا به هوا " را
دارد. طول " قاهر313 " بیش از 16 متر؛ ارتفاع آن بیش از 5 متر و پهنای بال
آن حدود 11 متر است.
در
حال حاضر " نیروی‌هوایی " ارتش در کنار کار طراحی و ساخت جنگنده‌های
تهاجمی و چندمنظوره؛ کار طراحی و تولید جنگنده آموزشی را در دستور کار خود
قرار داده و نمونه‌هایی مانند " پرستو "؛ " هسادرنا "؛ " تذرو "؛ " فجر
اف-3 " و " هسا شفق " را برای آموزش خلبانان جوان خود وارد اسکادران پروازی
خود کرده است و باید منتظر دستاوردهای جدید این یگان از نیروهای مسلح
ایران بود.